Goethe’nin aynı isimli kitabından uyarlanan “Genç Werther’ın Acıları” isimli bale temsilini izledim geçtiğimiz hafta sonu. Gösteri öncesinde aldığım kitapçıkta yazan bilgiye göre daha önce ülkemizde de opera olarak temsil edilen bu eser bale olarak dünyada ilk kez, 2011 yılında ülkemizde gösterilmiş. Üstelik koreografisi de ilk kez bu işi üstlenen bir isme ait. Yani her şeyi ile taze bir gösteri denilebilir.
Yaklaşık 90 dakika ve iki perdelik bir gösteri. Orkestra yok, yalnızca piyano var. Bir de o piyanoya çok yakışan ve izleyenleri büyüsü altına alan piyanist Yelena Şekalyova. İlk perdede, Werther’ın karşılıksız aşkını, duygularının beraberinde getirdiği acıyı ve bundan kaçma çabasını izlerken ikinci perdede aslında bunun ne kadar büyük bir yanılgı olduğunu anlıyoruz. Werther, her ne kadar şehirden ayrılsa da ne aşkından ne de getirdiği acıdan kurtulamıyor. Bunu anladığında ise dönüşü olmayan bir karar veriyor.
Profesyonel bilgi sahibi olmadığım için teknik bir yorum yapamayacağım. Ancak çok etkilendiğimi belirtmek isterim.
Keyifli seyirler.
Baleye uyarlandığını sayenizde öğrendim, bilmiyordum, paylaştığınız için teşekkürler. Genç Werther'in Acıları'nı ortaokul 2'de ödev olarak okumuştum. Hem ödev ve zorlama her şeyden nefret ettiğimden, hem de Werther'in acılarına gark olup fenalık geçirdiğimden hiç sevmemiştim. Şimdi 40 yaşımdaki halimle bir daha okumak istiyorum. (Tesadüf bu ya geçen hafta bir şekilde evde Genç Werther'in kulaklarını çınlattık ve aynen bu cümleleri sarfettim :) ).
YanıtlaSilOrtaokul dönemi için biraz ağır olmuş sanki :) Ancak yine okumalı, ikinci şansı hak ediyor. Eğer fırsatınız olursa bale temsilini de izlemenizi tavsiye ederim. :)
Sil